Voor de 28e keer stond het Thamesview Tournament op het programma. Ieder jaar staat het paasweekend van de D1 en D2 van OSM ’75 in het teken van het Thamesview Tournament. Dit jaar was het de beurt aan OSM om af te reizen naar Engeland.
Bepakt en bezakt stond iedereen vrijdag 18 april jl. om 8.00 uur klaar voor vertrek. Een touringcar vol met spelers, ouders, opa’s, oma’s, broers en zussen. De kinderen hadden al snel hun plekje boven in de bus gevonden en zich volledig geïnstalleerd. Met de nodige proviant binnen handbereik, moest het lukken om 4.5 uur te overbruggen op weg naar de boot. De buschauffeur moet zich houden aan regels, dus na 2,5 uur de eerste stop om even de benen te strekken. Een kop koffie drinken, natuurlijk een balletje trappen door de kids, en de reis kon weer worden voortgezet.
In België zat het verkeer tegen en leek het er al snel op dat we de geplande boot zouden missen. Maar ach, dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal bij de boot en door de douane werd er plaatsgenomen boven in de lounge en konden we na 1,5 uur op Engelse bodem stappen. Nog een klein tochtje van ca 1 uur en we zouden de Engelse vrienden ontmoeten. In Gillingham werden we warm onthaald door de Engelse en hoe kon het ook anders, de jongens vonden een bal en gingen aan de voetbal.
Een buffet werd voor ons klaar gezet en iedereen kon een hapje eten. Toen was het moment daar om voorgesteld te worden aan de gastgezinnen. Toch wel spannend voor iedereen. Nadat ouders ook met elkaar hadden kennis gemaakt, gingen de kinderen mee met de gastgezinnen en de rest ging naar het hotel. Even de spullen weg zetten en lekker het dorp in om een hapje te eten. Tot in de kleine uurtjes hadden ook de ouders het gezellig en moesten de luiken toch maar gaan sluiten want de volgende ochtend moest iedereen weer op tijd op.
Zaterdag was een dag die de meegereisde ouders etc vrij kon besteden omdat de kinderen samen met de Engelse kinderen een dagje op stap gingen. Paintball stond er voor de kinderen op het programma en de rest ging natuurlijk een glimp van Londen opvangen. Via een omweg, de treinen reden niet, werd Londen bereikt. Onder een heerlijk zonnetje shoppen of cultureel doen. De tijd moest wel in de gaten worden gehouden omdat we ’s avonds weer bij de voetbalclub werden verwacht voor een feestavond. Dansen, karaoke en veel gezelligheid. De kinderen waren daar ook en waren al vol met verhalen over de paintball dag en het gastgezin. De bus moest richting het hotel, dus de meeste gingen, na afscheid van hun kind te hebben genomen, naar het hotel. Een aantal hebben nog even laten zien dat wij Nederlanders een waanzinnig gezellig volk zijn en namen veel later een taxi.
De volgende dag, eerste paasdag, het toernooi met als doel de wisselbeker weer mee naar huis te nemen. De weergoden waren in Engeland minder goed gestemd dan in Nederland want al vroeg, daalden de regendruppels op ons neer. Uitgerust met jas en paraplu op naar Howard School waar het toernooi plaatsvond. Precies op tijd kwamen we daar aan, want beide teams stonden op het punt van beginnen. Ze hadden er zin in en er werd een goed potje voetbal gespeeld. De wedstrijden duurde twee keer 15 minuten en alsof ze het samen hadden afgesproken, de eerste wedstrijd werd door beide teams gewonnen met 3-0. Het hield op met zachtjes regenen, maar door de Engelse gastvrijheid bleven we het warme gevoel houden. De D1 speelde de tweede wedstrijd ook zoals het hoorde en ook deze werd winnend afgesloten. De D2 moest direct daarna en ook zij lieten zien wat OSM zoal in huis heeft en wonnen deze wedstrijd glansrijk. Tussendoor genieten van de heerlijke broodjes hamburger en de worstjes. De laatste wedstrijd moesten ze wederom tegelijk spelen. De Engelsen zijn geweldige mensen, zo positief aan de zijkant van de lijn, daar kan menige coach en supporter hier in Nederland een voorbeeld aan nemen. Het was droog en heel spannend want als deze wedstrijd door beide teams gewonnen zou worden, was het doel bereikt, de wisselbeker mee naar Maarssen. Het ging over en weer, maar toch waren wij een maatje te groot en werd ook deze wedstrijd winnend afgesloten. Daarbij moet vermeld worden dat Diego uit de D2 een geweldig mooi doelpunt scoorde. Uit een voorzet van links nam hij de bal in één keer op zijn slof die achter in het net verdween.
De kinderen gingen drijfnat met de gastgezinnen mee naar huis om zich daar lekker op te frissen. De supporters naar het hotel om op te warmen en zich klaar te maken voor de tweede feestavond met natuurlijk de prijsuitreiking. Onder begeleiding van DJ Terry Arnold gingen natuurlijk de beentjes weer van de vloer. De jongens kregen allemaal een medaille en namen voor trots de wisselbeker in ontvangst. Moe maar voldaan ging iedereen weer terug naar gastgezin of hotel, want de terugreis was alweer in zicht.
Maandagochtend vertrok een bus met ouders naar de voetbalclub om de kinderen weer op te halen en de gastgezinnen te bedanken. Iedereen in de bus en vol zwaaiend afscheid nemend vertrok de bus naar Nederland waar we ca. 17.30 uur weer het vertrouwde OSM terrein op reden.
Een fantastisch weekend, met tevreden kinderen, gastvrije engelsen, veel gezelligheid en natuurlijk de WISSELBEKER.
(Verslag geschreven door Brigitte de Haan)
Klik HIER voor de foto's van Erwin Wildschut
Klik HIER voor de foto's van Danny Rozman
Klik HIER voor het verslag van Terry Arnold, voorzitter van TYFC.
Rob McCormick, één van onze Engelse vrienden, plaatste drie sets met foto's (18 april, 19 april, 20 april)
