Makkelijke zege voor de JO11.1

Nog maar 3 wedstrijden te gaan voordat de winterstop gaat beginnen. Hoe wij deze winterstop in gaan zal waarschijnlijk na de laatste wedstrijd pas bekend worden. Spannender kan bijna niet. Gaan we de kerst tegemoet als ware kampioen?! Of net als vorig seizoen als 2e?  Inmiddels is duidelijk dat MSV de directe concurrent is en dat zij net als wij, op èèn wedstrijd na, alles hebben gewonnen. MSV heeft wel een beter doelsaldo namelijk  +36 en wij +34. Het zit dus echt dichtbij elkaar.

Vandaag moesten we dus naast het winnen van de wedstrijd veel doelpunten maken om MSV op doelsaldo in te halen. De Meern was onze tegenstander, een middenmoter in onze competitie. Zoals ik al een aantal keer eerder heb geschreven willen we zo weinig mogelijk druk leggen voor de wedstrijden dus ook nu was de opdracht weer om lekker te gaan voetballen. Wel werd natuurlijk tussen neus en lippen door gevraagd om de wedstrijd met veel doelpunten verschil te winnen.
Tijdens de warming up keken onze jongens verbaasd naar de jongens van De Meern. Onze langste verdediger Kyan leek namelijk wel een kabouter vergeleken bij een aantal van De Meern. Ons vermoeden was dat deze jongens op de bromfiets naar OSM waren gekomen.

Toen eenmaal de wedstrijd begon bleek dat De Meern een prima team had staan. Het bevreemde ons dan ook dat zij zoveel punten hadden gemorst. Het duurde een kwartier voordat Vinz zijn eerste doelpunt maakte.  Nog voor de rust maakte Vinz 2-0. Duidelijk was dat de JO11.1 beter was dan De Meern maar zij hadden toch ook wel een aantal gevaarlijke uitbraken. Het lukte ons niet om een echte vuist te maken en zoals we vaker zien werd er niet veel druk gezet en werden de duels niet met het mes tussen de tanden uitgevochten.
Wij (de trainers) waren het er over eens; Tegen echt sterke tegenstanders kunnen wij het spel maken en zit er veel snelheid in het omschakelen en zijn er vonken zichtbaar als er een duel plaats vindt.
Nu was dat zeker niet zo. Wij gingen mee met het tempo van De Meern  en hierdoor waren wij niet gevaarlijk. Sterker nog,  De Meern maakte de 1-2 waardoor wij ons toch een beetje zorgen gingen maken. Dat we zouden gaan winnen was al wel duidelijk maar of wij ook de  gat zouden gaan slaan met MSV door het doelsaldo op te vijzelen was nog maar de vraag.

Vijf minuten na de 1-2 maakte Sven gelukkig de 1-3. Nu doorzetten dachten we met z'n allen. Helaas kregen we de ballen er niet zo gemakkelijk in. Dit kwam door dat we zelf van grote afstanden begonnen te schieten en het veld in de aanval niet breed hielden. Het was voor de Meern gemakkelijk om onze aanvallen af te slaan.
Febiën maakte de 1-4 maar kort daarop werd het 2-4. Dit was al kort voor tijd. Wij hoorden de trainer van De Meern al roepen " het kan nog!"
Wij wisten natuurlijk wel beter maar het idee dat er nog een monsterscore voor ons in zat,  hadden wij inmiddels al wel opgegeven.
Kort voor tijd maakte Febiën nog de 2-5 en het laatste doelpunt werd gemaakt door Rick. Eindstand 2-6. 

Zou dit genoeg zijn? Waarschijnlijk niet. MSV moest tegen Desto waar wij  vorige week 7-5 van wonnen. Even wachten dus op de uitslag van die bewuste wedstrijd. Alle wedstrijden bleken direct in de KNVB app verwerkt te zijn behalve.... u raad het al. Pas op zondag middag werd de uitslag bekend van MSV. Zij bleken met 8-1 van Desto te hebben gewonnen. MSV is dus uitgelopen op ons qua doelsaldo. Inmiddels is dat nu 5 doelpunten. Nog 2 wedstrijden te gaan dus waarin wij moeten winnen en ook nog eens 5 doelpunten moeten inhalen. Het worden spannende weken!!

Na de wedstrijd spraken wij nog even na in de kantine met de voorzitter van OSM. Hij vertelde ons dat hij blij was dat een bepaald elftal uit een dip is gekomen en dat dit elftal weliswaar vandaag had verloren maar dat dit team aan het groeien is en dat het grote stappen vooruit aan het maken is. Het betreffende team is trots op hoe zij wekelijks beter worde. De voorzitter zei toen met andere woorden dat winnen eigenlijk niet het belangrijkste is voor een team maar dat het belangrijkste is dat je als team groeit en voelt dat het iedere week beter gaat en daar plezier uit haalt.
Daar ben ik later eens goed over na gaan denken en ben tot de conclusie gekomen dat daar wel een grote kern van waarheid in zit. Of wij nu kampioen worden over 3 weken of dat we op doelsaldo blijven hangen op de 2e plek maakt eigenlijk niks uit. Het team is nog steeds aan het groeien en de jongens hebben het volgens mij nog elke week naar hun zin. De jongens hebben plezier en wij zien dat ze als team en individueel toch nog steeds beter worden. Dan is winnen inderdaad leuk maar zeker niet het belangrijkste.

Wij zien de ontwikkelingen van de jongens van dichtbij en zijn trots dat we elke week met de jongens mogen trainen. Natuurlijk is kampioen worden dan wel een beetje de kers op de taart.  

Man of the match: Jim
Redacteur Jori

JO11.1: Sem, Rick, Ville, Vinz, Febiën, Justin, Kyan, Cas, Sven, Jim.
Hoofdtrainer Rowdy 
Hulptrainer Jori