OSM '75 MO9-1 wint met 3-1 van DVSU

We schrijven zaterdag 10 februari. Omstreeks een uurtje of 3 in de middag.
 
Ik wandel als toevallige passant het terrein op van OSM'75. Op veld 5a moeten de meiden onder 9 zo spelen. Volgens mij tegen DVSU. Iets in mij zegt dat ik daar toch maar eens moet gaan kijken i.p.v. bij het eerste elftal dat vandaag thuis speelt tegen VIOD.
 
Ik zie een vrolijke groep meiden met elkaar klaar om het prachtige kunstgras te betreden. Het is inmiddels flink wat jaren geleden dat ik zelf in de leeftijd onder 9 speelde, in mijn tijd waren dat de E-tjes geloof ik. Ze spelen 4 maal tien minuten. Ik ben benieuwd, ik ga er eens goed voor staan.
 
De wedstrijd begint met scheids zonder fluit. De tegenstander heeft lichtjes de overhand. Goed georganiseerd proberen de geel blauwen van OSM de bal rond te laten gaan. Heerlijk om weer eens het zinnetje "Trainer, wanneer mag ik erin?" te horen. De trainer, volgens mij een aardige voetballer vroeger, zegt op lieflijke toon "Zometeen, iedereen staat een kwartje wissel". Het antwoord is "ok", en er wordt weer aan de kunstgrassprietjes geplukt.De tegenstander komt uit het niets op 0-1. Pure blijdschap op de gezichtjes en ook bij die van de aanhang die mee is gekomen. De termen "jagen" en "aanvallen" hoor ik veelvuldig.
 
De dames van OSM worden sterker en sterker. De bal gaat keurig van voet naar voet. En daar is de 1-1. Wie de goal scoort is mij ontgaan maar hij zat er prima in. In het 2de kwart wordt OSM nog sterker en na een schitterende aanval vliegt de bal in de kruising. 2-1!! Het is goed toeven hier, ik denk beter dan bij het eerst want die staan inmiddels 0-1 achter.
 
In de rust zet trainer Jelle, zo hoor ik, alles op scherp. Goed samenspelen, jagen en probeer altijd iemand te dekken. De meiden knikken en ze gaan er voor. Sara, zo heet ze volgens mij, snelt er een paar keer vandoor en de ene na de andere mooie aanval wordt op de mat gelegd. Keepster Lieke keert nog schitterend een bal. In het laatste kwart worden de meiden beloond voor al het harde werken en het mooie samenspel. 3-1!!
 
Niet lang daarna is het klaar. 3 punten! Een schitterende wedstrijd en dan op naar het mooiste van de dag. Penalties schieten. Hartstochtelijk zingen beide teams de keepster of de neemster toe.
 
Het was een prachtig schouwspel waarin eigenlijk het allerbelangrijkste continu zichtbaar was. Plezier!!
 
Succes dames en misschien komt deze toevallige passant, die nog wat inkt in zijn pen had thuis, nog wel eens een keertje kijken.
 
Ohja, het eerste heeft ook met 3-1 gewonnen, goed voorbeeld gegeven dames! Ik zou haast zeggen, neem deze toppers een keer als mascotte mee het veld op;).
 
Groeten,
 
De razende reporter